Çocukluk Çağı Travmalarının, Yalnızlık Duygusu ve Sosyal Anksiyete ile İlişkisi
##plugins.themes.bootstrap3.article.main##
Özet
Bu çalışmada çocukluk çağı travmalarının yalnızlık duygusu ve sosyal anksiyete ile ilişkisi incelenmiştir. Araştırmada ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın evreni Kırklareli ilinde yaşayan 18-50 yaş arası 409 yetişkinden oluşmaktadır. Araştırmada Çocukluk Çağı Travmaları Ölçeği, UCLA Yalnızlık Ölçeği ve Liebowitz Sosyal Anksiyete Ölçeği kullanılmıştır. Çocukluk Çağı Travmaları Ölçeği’nin (CTQ-28) sonuçlarına bakıldığında kadınların çocukluk çağında anlamlı olarak daha fazla duygusal ve cinsel istismara uğradıkları, erkeklerin ise anlamlı olarak daha fazla fiziksel ihmal yaşadıkları görülmüştür. Lise ve altı eğitim düzeyine sahip katılımcıların anlamlı olarak daha fazla fiziksel ve duygusal ihmal yaşadıkları saptanmıştır. Çalışmanın sonucunda 31-35 yaş, lise ve altı eğitim ile 3000 TL altı gelire sahip katılımcıların anlamlı olarak daha fazla yalnızlık yaşadıklarını bildirdikleri gözlenmiştir. Ayrıca 25-30 yaş, lise ve altı eğitim, 3000 TL altı gelir, bekar ve kadın olmanın sosyal anksiyete için risk oluşturduğu görülmüştür. Sosyal anksiyetenin tedavisinde, çocukluk çağı travmalarının ve yalnızlık duygusunun göz önünde bulundurulması prognoz açısından önem arz etmektedir.
##plugins.themes.bootstrap3.article.details##
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.