Hicri Divanı’nda Çiçekler

Özet

Klasik Türk şiiri estetiğinde çiçekler, şiir dilinin ve hayal dünyasının en temel ve en zengin
motiflerinden biridir. Şairler, çiçeklerin estetik özelliklerini gerçekçi gözlemlerle şiirlerine
taşımış, ancak bu gözlemleri soyutlamalar, semboller ve edebi sanatlar aracılığıyla
derinleştirmişlerdir. Özellikle teşbih ve istiare sanatlarında çiçekler, soyut duygu ve kavramları
somutlaştırarak anlatımı zenginleştirir ve okuyucunun zihninde güçlü imgeler yaratır. Bu sayede
çiçekler, şiire sadece görsel bir güzellik katmakla kalmaz, aynı zamanda sanatsal ifade gücünü
de büyük ölçüde artırır. Bu bağlamda incelediğimiz Hicri Divanı’nda, şairin sanat kabiliyetini
dışa vururken çiçeklerden fazlasıyla faydalandığı örnekleriyle ortaya konulmuştur. Çiçeklerin
divan şiirine en büyük katkısı, sevgilinin güzelliğini ve aşk temasını ifade etmede üstlendikleri
merkezi roldür. Şiirlerde en sık kullanılan gül, lale, sümbül, nergis, menekşe, erguvan ve yasemin
çiçekleri, sevgilinin farklı güzellik unsurlarıyla özdeşleşmiştir. Şair Hicri’nin, şairlik hüneri ile
hayal dünyasında yoğurduğu benzetmeler, sevgilinin hayali ve idealize edilmiş portresini nasıl
oluşturduğu bu çalışmada irdelenmiştir.